مــَـن مــَـردَم . . .
نه صورتم به ظریفی صورت توست نه پهنای دستانم قابل مقایسه با دستان کوچک توست !
من مــَردَم ، نمیتوانم غم هایم را زیر رژ لب های رنگی ام پنهان کنم . . .
نمیتوانم دقایق دلتنگی ام را با بازی کردن موهای بلندم از یاد ببرم !
تمام لاک و لوازم آرایش و عشوه های نرم و نازکت را با غرور سنگی ام عوض نخواهم کرد . . .
شاید ته ریش قشنگ و یک دستی نداشته باشم یا چشمان زاغی ام دلت را بزند . . .
اما غرور مردانه ام دل هر مونثی را به وسوسه می اندازد !
گنجشک باوفا...
هی فلانی!!